EMDR NEDİR?

EMDR(Eye Movement Desensitization and Reporocessing),yani Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme olarak çevrilen psikoterapi tekniğidir.

EMDR diğer psikoterapi yaklaşımları gibi danışanın;

Yaşama daha iyi uyum sağlamasını,

Olumlu başa çıkma yöntemleri geliştirebilmesini

Kendisi ve dış dünya hakkında daha olumlu bir algı geliştirebilmesini

Daha sağlıklı insan ilişkileri kurabilmesini sağlar.

KULLANILDIĞI ALANLAR:

        Kendilik değeri ve özgüven gibi yapılandırılması gereken duygusal kaynakların kazanımında

      Performans geliştirme (örneğin spor ve buna benzer diğer başarı gerektiren konularda)

·        TSSB(Travma Sonrası Stres Bozukluğu)

·        Panik Atak

·        Obsesif Kompülsif Bozukluk

·         Yas

·         Fobi

·         Yeme Bozuklukları

·         Performans kaygıları, Sınav Kaygısı

·         Stres azaltımı

·         Baş ağrısı

·         Kilo verme

·        Bağımlılık

·        Cinsel ve/veya fiziksel taciz

·        Beden algısı bozuklukları

·        Kişilik bozuklukları

EMDR NASIL İŞLER? 

Travma başta olmak üzere psikolojik tanıya neden olan anılar baş edebilinmiş ve travmaya neden olmayan anılardan farklı olarak bellekte uygun olmayan bir biçimde depolanır. Bu nedenle travmaya neden olan anılar ile bir yaşantı gibi kolaylıkla geride bırakılamazlar. Travmatik yaşantılara ait anılar üzerinden uzun zaman geçse bile yaşandığı anki haliyle kalır; zaman zaman kendiliğinden, zaman zamansa bir takım hatırlatıcıların etkisi ile anımsanırlar.

O ana ait beden duyumları, duygular, görsel ve diğer algısal duyumlarla berberdirler ve o anda yaşanan kendilikle ilgili olumsuz bilişi (değersizim, yetersizim, sevilmeye layık değilim, tehlikedeyim....) hissettirirler.

Bu üstesinden gelememe, geride bırakılamama özelliklerinden dolayı bu tür anılar EMDR dilinde "düğüm" olarak adlandırılır. Bu anılar uygun olmayan bir biçimde depolandıkları için kişinin bugünkü yaşantısını olumsuz olarak etkiler, o an kişinin kendisi ile ilgili hissettirdiği olumsuz bilişleri şimdiye taşırlar. Kişinin yeni durumlar karşısında öfke, kaçınma, korku gibi işlevsel olmayan, duruma uygunsuz, aşırı tepkiler vermesine neden olurlar.

Terapi sırasında uygulanan göz hareketleri ve diğer iki yönlü uyaranların bilgi işlemeyi uyardığı düşünülür. Bu uygulama travmanın anımsanmasının yarattığı sıkıntıyı ve bununla bağlantılı kaçınmayı azaltır, anıya daha sakin bakılabilir, duyarsızlaşma sağlanabilir; bu duyarsızlaşma sebebi ile de anı ile ilgili bilginin işlenmesi artar. Olayın imgeleri daha az belirgin hale gelir ve artık kişiyi rahatsız etmeyecek düzeyde etkisi azalır.